بهتر است تعارف را کنار بگذاریم، صدا و سیما امروز نسبت به هزینه ها و تشکیلاتی که در اختیار دارد یک رسانه ناکارآمد است. صدا و سیما امروز ( پیش از ادغام چند شبکه با هم) 17 شبکه ملی دارد که به زحمت می توان گفت شش یا هفت شبکه خوب دیده می شوند و البته نه در تمامی ساعات روز، که از میان تمام تولیدات صدا و سیما چند برنامه محدود توانسته اند مخاطبان را ساعاتی از رسانه های موازی (همچون ماهواره) جدا کنند.

بدون تعارف بگوییم، ماهواره با اینکه غیرمجاز است و پلیس که حواسش به همه چیز هست (به جز بعضی چیزها) اجازه دارد حتی با عملیات راپل با طناب وارد پشت بام یا بالکن شده و ماهواره را جمع آوری کند(!) توانسته مخاطبین بیشتری در میان مردم داشته باشد، و وقتی این روزها در کوچه و خیابان کمی با دقت به مردم گوش کنیم صحبت بیشتر از "استیج" و "امیر" و "سندی" است تا برنامه های تلویزیونی.

بدون تعارف می گوییم که صدا و سیما این روزها بیشتر از برنامه سازی مشغول پول سازی است و شاید آقای سرافراز و همکاران گرامی شان فراموش کرده اند که تبلیغ فقط باید به صورتی انجام شود که مخاطب بداند در حال تماشای آگهی است، آقای سرافراز و همکاران شریفشان قطعا تحت فشار بسیاری هستند و این موضوع را فراموش کرده اند چرا که تبلیغ در قالب برنامه و با استفاده از مجری هایی که مردم به آن ها اعتماد دارند و از شبکه هایی که به آن ها اعتماد دارند؛ اگر آن محصول یا خدمت بهترین در نوع خودش نباشد، خیانت به مردم است.

تعطیلات نوروز به میانه نزدیک مى شود و ما مثل همیشه محو عملکرد صدا و سیماییم، از کجایش بگویم؟ از "شایعه" غیبت ده روزه رئیس رسانه ملى یا از ادامه غم نامه ى بى پولى صدا و سیما؟

حالا دیگر کار به جایى کشیده که رضا رفیع، مجرى و طنزپرداز معروف نیز از مشکلات مالى میگوید و از سوى دیگر بر مردم منت میگذارد که "یک سال قندپهلو نساختیم که مردم بیشتر قدر بدانند"!

این ادبیات نوین که مردم بدهکار هستند متأسفانه درحال گسترش در میان اصحاب رسانه است.

روابط عمومى صدا و سیما نیز امروز در بیانیه اى که گویا در پاسخ به "شایعه" غیبت ده روزه سرافراز منتشر شده از کیفیت برنامه هاى نوروزى و پر بودن دست صدا و سیما در ایام تعطیلات گفت که البته نیک آن بود که مخاطبان نظر دهند.

ما که در این روزهاى تعطیل سعى میکنیم به دیدار اقوام برویم، یکى دو شهر را در حد توان بگردیم(ما هم مثل صدا و سیما زیاد پول نداریم) و کتاب بخوانیم، تلویزیون راهم گاهى البته میبینیم.

شخصا بیشتر بخش هاى خبرى را دنبال مى کنم، تغییر ایجاد شده در خبر شبکه ى یک و شبیه تر شدن به سبک روز خبرى دنیا (که البته کپى بودن آن کمى بیش از حد نمایان است) از رویدادهاى خوب است، چند فیلم و سریال هم گویا در حال پخش است، ما که نمیبینیم، تابحال تعریفى هم از کسى نشنیده ایم.

البته برنامه هایى هم هست که مثلا با جمع کردن تمامى ستارگان طنز کشور و کپى از نمونه هاى خارجى (از جمله ترکیه اى) سعى در خنداندن مخاطب دارند، که این تلاش پیگیر و زحمات آن بندگان خدا که بلند میخندند و کف میزنند که ما بفهمیم کى باید بخندیم قابل تحسین است. واقعا دست مریزاد.

اصلا کسى حق ندارد از کیفیت بسیار بالاى برنامه هاى نوروزى سیما گلایه کند، رئیس رسانه ملى هم بودن یا نبودنش ربطى به کیفیت ندارد، ولى خوب در کل کیفیت برنامه ها خیلى هم خوب و عالى و پرمخاطب است، همه شبکه ها، مخصوصا شبکه چهار!

یکى زنگ میزنه به دکتر روحانى میگه خبر دارید دوباره تحریم شدیم؟
میگه: الان؟ یا الان؟

برجام

سال جدید در حالى آغاز شد که وضعیت چندان مناسبى بر فضاى معیشتى مردم حاکم نیست. پى بردن به این موضوع خیلى سخت نیست، کافى است در این روزهاى دید و بازدید عید از اقوام و آشنایان در مورد کارشان بپرسید، مخصوصا افرادى که در مشاغل مربوط به تولید فعالیت دارند.

بخشى از این وضعیت را میتوان به سیاست هاى دولت مربوط دانست، اما بخش عمده اى از آن مربوط به رفتار تک تک ماست. 

از خود بپرسیم که تا کنون چقدر به تولید ملى اهمیت داده ایم؟ چقدر توجه کرده ایم اجناسى که تهیه میکنیم ساخت کدام کشور است؟ اینکه در برخى موارد اجناس باکیفیت ایرانى موجود نیست نمیتواند توجیح مناسبى براى غافل شدن از تولید ملى و کمک به بهبود وضعیت اشتغال باشد. 

انگیزه توجه به این موضوع هنگامى افزایش مى یابد که بدانیم با رونق گرفتن تولید داخلى وضعیت اقتصادى کشور، مشاغل تولیدى، صنعت حمل و نقل و صنایع وابسته همگى رونق خواند گرفت که قطعا اثر این رونق در زندگى تک تک ما نمایان خواهد شد.

یکى از اولین قدم هایى که مى توانیم در این راه برداریم این است که از این پس هنگامى که براى خرید اجناسى که نمونه خارجى آن ها موجود است به بازار و مغازه مراجعه میکنیم، حتما در هنگام خرید از فروشنده بپرسیم "ایرانى دارید؟" و در صورتى که نمونه ایرانى از حداقل کیفیت مطلوب ما برخوردار بود براى بهبود وضعیت اقتصادى کشورمان نمونه ایرانى را تهیه کنیم.

یک مقام مسئول صداوسیما گفت: بودجه کافى براى ساخت سریال هاى "فاخر" نداریم
وى در حالى که به زحمت جلوى خنده اش رامیگرفت گفت: سریال هایى مثل "معماى شاه"